ناله حزین مرغان عاشق است
که به گوش می‏رسد: امشب
پس از چندین سال روز،
چندین سال شب، هفتمین ستاره
به آسمان هفتم می‏رسد؛ ولی
غافل از آنکه این مردم، غفلت،
سایه‏گستر چشم‏هایشان شده است.
* * * * * * * * * * * * * *
«السلام علیک یا عَلَم الدین و التّقوی
السلام علیک یا خازن علم النبیین
السلام علیک یا نائب الاوصیاء السابقین
السلام علیک یا مولی موسی بن جعفر و رحمه‏اللّه و برکاته»
* * * * * * * * * * * * * *
خداحافظ ای دست‏های پاک عبادت!
خداحافظ ای پیشانی پینه بسته از تهجد شبانه!
خداحافظ ای نور خدا در تاریکی‏های زمین!
خداحافظ ای معدن انوار علم و وارث سکینه نیاکان پاک!
خداحافظ ای کوچه‏های غریبه کاظمین!
خداحافظ ای سال‏ها زندان، سال‏ها غل و زنجیر!
خداحافظ ای سال‏ها انتظار!
بگذار و بگذر؛ خشت خشت دیوارهای تاریک زندان را و لحظه لحظه تنهایی‏ات را!

* * * * * * * * * * * * * *
ای بنای حرم عدل و امان را بانی    ***    وی ز رخسار تو آفاقْ همه نورانی
که گمان داشت که با آن همه تشریف و جلال    ***    یوسف فاطمه یک عمر شود زندانی؟
* * * * * * * * * * * * * *
امام کاظم‏ علیه السلام: لَو کانَ فِیکُم عِدَّهُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائمُنا؛
اگر به تعداد اهل بدر (مؤمن کامل) در میان شما بود، قائم ما قیام مى‏کرد.
* * * * * * * * * * * * * *
امام کاظم‏ علیه السلام: لَیسَ مِنّا مَن لَم یُحاسِب نَفسَهُ فی کُلِّ یَومٍ؛
کسى که هر روز خود را ارزیابى نکند، از ما نیست.
* * * * * * * * * * * * * *
امام کاظم ‏علیه السلام: مَن کَفَّ غَضَبَهُ عَنِ النّاسِ کَف َّ اللَّهُ عَنهُ عَذابَ یَومِ القِیامَه؛
هر کس خشم خود را از مردم باز دارد، خداوند عذاب خود را در روز قیامت از او باز مى‏دارد.
* * * * * * * * * * * * * *
یا حضرت معصومه، ای یادگار زهرا
بزم عزا به پا کن امشب برای بابا
ای شیعیان بیارید عطر و گلاب و قرآن
موسی بن جعفر آزاد، گردد ز کنج زندان
*شهادت غریبانه ی امام کاظم-ع تسلیت باد*
* * * * * * * * * * * * * *
سخنی گهربار از هفتمین امام همام و نهمین معصوم مظلوم:
کم گویى ، حکمت بزرگى است، بر شما باد به خموشى که شیوه اى نیکو و سبک بار و سبب تخفیف گناه است.
.........
شهادتش تسلیت و تعزیت.

* * * * * * * * * * * * * *
امشب شب عزای امام عالمین است
دل را هوای قبر غریب کاظمین است
باب الحوائج امشب حاجت روا گردیده
مهدی به یاد جدش، صاحب عزا گردیده
* آجرک الله یا بقیة الله *
* * * * * * * * * * * * * *
از جهان رفته با قلب خسته/نزد زهرای پهلو شکسته
راحت از جور و زنجیر کین شد/خاک غم بر سر مسلمین شد
خدایا! به حق تن رنجور موسی بن جعفر، فرج مهدی منتظَر را برسان.
* * * * * * * * * * * * * *
خود را دمید در «قَدَر» و در «قضا»ی او
خرمای مرگ را به دهان بُرد و مستِ وصل
مرگی غریب آمد و شد آشنای او.
* * * * * * * * * * * * * *
امروز تقویم‏ها در سکوت خود فقدان تو را به سوگ نشسته‏اند.
معصومه علیهاالسلام در پایان انتظار خود، اشک بر گونه‏ها دوانیده است.
کبوتران حرم دخترت، شور و شوق پرواز را از دست داده‏اند و ماتم آن گنبد طلایی، آسمان را سیاه می‏کند.
معصومه جان! تسلیت!
««««مؤسسه جهانی سبطین ( علیهما السلام )»»»»
* * * * * * * * * * * * * *
هر گه که نسیم از ره بغداد آید
ما را ز حدیث عشق و خون‏یادآید
اى گل که به گردن تو غل افکندند
از صبر تو زنجیر به فریاد آید
* * * * * * * * * * * * * *
آنچنان ز هر ستم انداخت مرا
که اجل ره سپر باغ جنان ساخت مرا
عجبى نیست اگر وقت عیادت پسرم
دید با این تن کاهیده و نشناخت مرا

زیر زنجیر بلا، گوشه ی زندان امروز

***توجـــــــه***